De beelden van de bereden
politie en het op hol geslagen paard bij de rellen in Eindhoven hebben me aan
het denken gezet. Welke rol hebben paarden in onze huidige samenleving?
Het bedwingen en controleren
van mensenmassa’s is het werk van de politiepaarden. Ongelofelijk eigenlijk,
dat die paarden dat DOEN! Een paard zal altijd een vluchtdier blijven. Ik heb
ontzettend veel bewondering voor de bereden politie. Altijd als ik ze ’s nachts
tijdens het uitgaan of waar dan ook zag, móest ik stoppen en ze het liefst zo
lang mogelijk nakijken. Het is dat ik zelf een watje ben, anders was het
waarschijnlijk mijn grote droom geweest om bij de bereden politie te gaan. Hoe
langer ik er over nadenk, hoe meer mijn bewondering voor deze dieren (en hun
berijders/trainers) groeit. Wetende dat de werkzaamheden van een politiepaard
zó ver afstaan van wat voor het dier vanzelfsprekend is. Dat zegt heel veel
over het leer- en aanpassingsvermogen van een paard, en we zijn niet de eersten
die dat ontdekken.
Paarden zijn onlosmakelijk
verbonden met de geschiedenis van de mensheid. Ze werden ingezet bij het
ontdekken van nieuwe continenten, het voeren van oorlog, het vervoeren van
post, mensen en goederen, de bouw van steden, aanleggen van infrastructuur, in
mijnen, het bewerken van het land enzovoort. Tegenwoordig dient het paard
voornamelijk voor de sport en het plezier van mensen, ze presteren tot op
olympisch niveau en vliegen de hele wereld over. Als we terugkijken, zou de
mens niet zover gekomen zijn in de evolutie zonder het paard, en het paard zou
het paard niet zijn zonder de mens.
Terug naar de politiepaarden: Wat
zegt het over ons dat we de paarden nog zo inzetten? Waarom stellen we ze bloot
aan het geweld waar we zelf niet tegen opgewassen zijn? Zijn er tegenwoordig geen
betere alternatieven? Ik geloof dat wij in dit tijdperk de aarde en al zijn
bewoners zouden moeten beschermen en koesteren. Dat onze ontwikkeling als
oppermachtige intelligente diersoort heeft gemaakt dat we daartoe in staat
zouden moeten kunnen zijn.
Misschien moeten we na al die
eeuwen dienstbaarheid waarin we vooral de fysieke kracht, snelheid, de
schoonheid en het aanpassingsvermogen (niet zelden ten koste van zichzelf) van
het paard hebben gezien en gebruikt, eens kijken naar wat het paard nog meer is.
Waar is het paard sterk in, gewoon wanneer hij is wat hij is? Dan denk ik aan
dingen als sámenleven in verbinding, èchtheid, nieuwsgierigheid, openheid,
sociale intelligentie, respect, acceptatie (‘het is wat het is’), balans,
enzovoort. Laat dát nou net zijn wat mensen die van een demonstratie een rel
maken, nodig hebben: Innerlijke kracht in plaats van agressie, zachtheid in
plaats van hardheid, vertrouwen in zichzelf en een ander.
Laten we de paarden inzetten bij
het leren leven, bij het opvoeden van kinderen en jongeren, bij het
terugbrengen van mensen naar hun kern en naar meer verbondenheid met zichzelf,
anderen en de wereld. Ik denk dat dat een rol is waarin het paard onze
samenleving opnieuw een ontzettend grote dienst kan bewijzen.
Dus, als het aan mij ligt:
Laten we ze koesteren, laten we dankbaar zijn dat we als mensen op deze wereld
kunnen samenleven met dieren, met paarden. Laten we ze zien voor wat ze zijn.
Laten we niet meer met ze vechten, maar vóór ze vechten.
