Ik houd van bergen! En ik houd van alles wat bij bergen hoort. Als je me een beetje kent weet je dat ik zelfs van bergmetaforen houd.
De mooiste bergmetafoor gaat voor mij over gelijkwaardigheid in de hulpverlening. Op onzekere momenten denk ik wel eens: ‘Wie ben ik om de ander te helpen!?’ Op zulke momenten helpt deze metafoor me:
Iedereen beklimt zijn/haar eigen berg in het leven. Sommige stukken zijn vlak en loop je lekker in je ritme, andere stukken zijn stijl of gevaarlijk en sommige stukken ga je misschien een stukje bergafwaarts. Het weer is onvoorspelbaar in de bergen, het ene moment is het mistig en dan is je uitzicht plotseling adembenemend. Soms heb je wandelstokken of een klimuitrusting nodig en je neemt alles wat je nodig hebt mee in je rugzak.
Jouw eigen berg is niet altijd goed te overzien vanuit jouw positie op de berg. Echter, als je opzij kijkt zie je iemand anders, op een andere berg. Omdat je die berg van een afstandje makkelijker kan overzien, kun je die ander helpen. Je geeft tips of denkt mee: “Misschien kun je het beste je stokken gebruiken voor het volgende stuk? Of is het tijd voor een pauze?” Anderen denken ook met jou mee vanaf wéér andere bergen. Naarmate je verder klimt op je eigen berg en meekijkt met de tochten van anderen leer je steeds beter klimmen.
Je hoeft zelf nog niet boven te zijn om anderen te kunnen helpen met klimmen. Ik vind het een hele mooie vergelijking. Gelijkwaardigheid is daarbij het allerbelangrijkste wat mij betreft.In mijn werk met kinderen en jongeren gaat het natuurlijk om de berg van degene die bij mij komt. Ik zal ook zeker niet de ins en outs van mijn eigen berg bespreken. Maar ik vind het wél belangrijk dat ze weten dat ik en wij allemaal als volwassenen ook soms moeite hebben met bepaalde stukken, dat het heel normaal is dat het zwaar is en we de hulp van anderen nodig hebben om het allemaal te kunnen overzien.
Ik krijg soms jeuk van situaties of mensen, vaak heeft dat met (onvoldoende) gelijkwaardigheid te maken. Maar ik krijg ook heel vaak vleugels van mensen! Dat zijn kinderen / jongeren / volwassenen met wie ik kan sparren over het beklimmen van bergen, die van mij, die van de ander, of bergen in het algemeen. Ik ben namelijk erg geïnteresseerd in bergen en alle verschillende klimtechnieken die er zijn.
Bedenk eens voor jezelf: Hoe is jouw berg op dit moment? Wat voor stuk heb je achter je en wat zie je voor je? Wie zou je graag op afstand mee laten kijken naar jouw berg?